Erfurt

In Thüringen zie je ze elk jaar vanaf november enthousiast verschijnen in het straatbeeld: De Kerstmarkten. In Nederland wordt het fenomeen ook steeds populairder, maar bereiken ze nog lang niet dezelfde omvang en intensiteit als in het oosten van Duitsland. Daar lijken hele dorpen omgetoverd in een sprookjesachtig surrealistisch kerstdecor.

’s-Morgens stappen we vanaf een grauw, gehaast en verregend Hollands station op de trein om aan het einde van de middag uit te stappen in een winterse wereld vol lichtjes, kerstmuziek, glühwein en dennegroen. Een immense kerstboom in de hal van het station van Erfurt heet ons welkom. Erfurt werd uiteindelijk hoofdstad van Thüringen dat in 1920 uit verschillende vorstendommen ontstond.

Via het pittoreske centrum van de stad bereiken we ons knusse pension. Voor het avondeten besluiten we eerst even de Kerstmarkt op de Domplatz te bezoeken. Door het grote reuzenrad is het niet te missen. En ook de Kathedraal is prachtig, bijna magisch uitgelicht en torent wonderschoon boven het plein uit als waande je je in een andere tijd. Tot vlak voor kerst zal de kerstmarkt hier blijven staan.

Op kerstdag zelf moet hij weg zijn, dan keert de rust weer. Maar nu haasten we ons het rad in om vanaf boven de kerstkraampjes te bewonderen alsook de enorme kerstboom midden op het plein. Het is een gezellige drukte, ondanks dat het zo tegen de avond toch snel frisser wordt. Maar de warme glühwein vloeit hier rijkelijk en voor wie liever bier heeft staan er ook verschillende kraampjes klaar. Ook proeven we Heiße Maroni (kastanjes) en natuurlijk worden er lebkuchen harten gekocht voor de kinderen, om straks thuis in de kerstboom te hangen. Onderaan de trappen van de Dom staat op het speciaal opgerichte podium een groep muzikanten. Dit jaar met overkapping, zodat de kou minder vat op hen heeft. En rond speciale vuurkorven verzamelen zich gezellig met elkaar pratende mensen. Het verlate diner in Raßmann’s sackpfeifenmuehle is een welkome verwarming na de avond in de buitenlucht.

De volgende dag bezichtigen we Erfurt wat uitgebreider. Naast de prachtige gevels en verschillende soorten bouwstijlen van barok tot renaissance die het bezichtigen van de stad meer dan waard maken, zijn het vooral de kraampjes die in het oog springen. Natuurlijk weer de nodige hete dan wel sterke drank, maar ook stalletjes met houtsnijwerk, en met een enorm assortiment van mutsen, sjalen en handschoenen.

Overal zie je groepjes toeristen rondgeleid worden door meertalige gidsen die er niet voor terugdeinzen zich te hullen in kerstmanpakken of kerstvrouwkostuums. Naast het rondsnuffelen bij de kraampjes zien we verschillende highlights van de stad die bolstaat van de cultuur en de geschiedenis. Voetstappen en sporen van namen zoals Luther, Bonifatius, Napoleon maar ook Bach zijn hier overal te vinden. Maar er is meer. Zoals ‘Die Krämerbrücke’ (de handelarenbrug). Niet voor niets vaak vergeleken met de Ponte Vecchio in Florence, Italië.

Het 'goud' dat op deze prachtige brug verkocht wordt is van een andere soort dan dat van zijn Italiaanse look-a-like. Midden op deze brug bevindt zich namelijk ‘Der Schokodealer von der Krämerbrücke’(met trouwens ook een webshop op internet!). Deze chocolatier produceert hier verschillende bijzondere cacao producten; Bonbon combinaties met chilipoeder tot aan Crème Brûlée. Natuurlijk laten we ons verleiden verschillende smaken te proeven.

Dat de tijd hier niet volledig heeft stilgestaan bewijst de winkelstraat waar we dezelfde ketens als elders in Nederland en Europa aantreffen. Daartussen bevindt zich Restaurant Köstritzer ‘Zum Güldenen Rade’ waar we uitgebreid lunchen. Een prachtig historisch gebouw en een team dat zelfs voor de Paus en zijn gezelschap de maaltijd mocht bereiden. Ons smaakt het in ieder geval goed. Al blijven de typische Duitse klöße (een soort aardappelpuree bollen) wel wennen.

’s Middags keren we nog even terug op de Domplatz en nadat we de Dom zelf van binnen bezichtigd hebben, genieten we nog even van de kerstmarkt op het plein, waar nu ook veel gezinnen met kinderen rondlopen. Logisch, want naast het reuzenrad zijn er ook botsautootjes en is er een soort miniatuur sprookjesland waar de kleintjes met een treintje doorheen kunnen. Het plein bruist van leven en we besluiten nog één keer in het reuzenrad te gaan om nu bij goed daglicht het kerstige schouwspel van bovenaf te bekijken.