Erfurt
In Thüringen zie je ze elk jaar vanaf november
enthousiast verschijnen in het straatbeeld: De Kerstmarkten. In
Nederland wordt het fenomeen ook steeds populairder, maar bereiken ze
nog lang niet dezelfde omvang en intensiteit als in het oosten van
Duitsland. Daar lijken hele dorpen omgetoverd in een sprookjesachtig
surrealistisch kerstdecor.
’s-Morgens stappen we vanaf een grauw, gehaast en
verregend Hollands station op de trein om aan het einde van de middag
uit te stappen in een winterse wereld vol lichtjes, kerstmuziek,
glühwein en dennegroen. Een immense kerstboom in de hal van het station
van Erfurt heet ons welkom. Erfurt werd uiteindelijk hoofdstad van
Thüringen dat in 1920 uit verschillende vorstendommen ontstond.
Via het pittoreske centrum van de stad bereiken we ons knusse pension.
Voor het avondeten besluiten we eerst even de Kerstmarkt op de Domplatz
te bezoeken. Door het grote reuzenrad is het niet te missen. En ook de
Kathedraal is prachtig, bijna magisch uitgelicht en torent wonderschoon
boven het plein uit als waande je je in een andere tijd. Tot vlak voor
kerst zal de kerstmarkt hier blijven staan.
Op kerstdag zelf moet hij weg zijn, dan keert de rust weer. Maar nu
haasten we ons het rad in om vanaf boven de kerstkraampjes te bewonderen
alsook de enorme kerstboom midden op het plein. Het is een gezellige
drukte, ondanks dat het zo tegen de avond toch snel frisser wordt. Maar
de warme glühwein vloeit hier rijkelijk en voor wie liever bier heeft
staan er ook verschillende kraampjes klaar. Ook proeven we Heiße Maroni
(kastanjes) en natuurlijk worden er lebkuchen harten gekocht voor de
kinderen, om straks thuis in de kerstboom te hangen. Onderaan de trappen
van de Dom staat op het speciaal opgerichte podium een groep muzikanten.
Dit jaar met overkapping, zodat de kou minder vat op hen heeft. En rond
speciale vuurkorven verzamelen zich gezellig met elkaar pratende mensen.
Het verlate diner in
Raßmann’s sackpfeifenmuehle is een
welkome verwarming na de avond in de buitenlucht.
De volgende dag bezichtigen we Erfurt wat uitgebreider. Naast de
prachtige gevels en verschillende soorten bouwstijlen van barok tot
renaissance die het bezichtigen van de stad meer dan waard maken, zijn
het vooral de kraampjes die in het oog springen. Natuurlijk weer de
nodige hete dan wel sterke drank, maar ook stalletjes met houtsnijwerk,
en met een enorm assortiment van mutsen, sjalen en handschoenen.
Overal zie je groepjes toeristen rondgeleid worden door meertalige
gidsen die er niet voor terugdeinzen zich te hullen in kerstmanpakken of
kerstvrouwkostuums. Naast het rondsnuffelen bij de kraampjes zien we
verschillende highlights van de stad die bolstaat van de cultuur en de
geschiedenis. Voetstappen en sporen van namen zoals Luther, Bonifatius,
Napoleon maar ook Bach zijn hier overal te vinden. Maar er is meer.
Zoals ‘Die Krämerbrücke’ (de handelarenbrug). Niet voor niets vaak
vergeleken met de Ponte Vecchio in Florence, Italië.
Het 'goud' dat op deze prachtige brug verkocht wordt is van een andere
soort dan dat van zijn Italiaanse look-a-like. Midden op deze brug
bevindt zich namelijk ‘Der
Schokodealer von der Krämerbrücke’(met trouwens ook een
webshop op internet!). Deze chocolatier produceert hier verschillende
bijzondere cacao producten; Bonbon combinaties met chilipoeder tot aan
Crème Brûlée. Natuurlijk laten we ons verleiden verschillende smaken te
proeven.
Dat de tijd hier niet volledig heeft stilgestaan bewijst de winkelstraat
waar we dezelfde ketens als elders in Nederland en Europa aantreffen.
Daartussen bevindt zich
Restaurant Köstritzer ‘Zum Güldenen Rade’ waar
we uitgebreid lunchen. Een prachtig historisch gebouw en een team dat
zelfs voor de Paus en zijn gezelschap de maaltijd mocht bereiden. Ons
smaakt het in ieder geval goed. Al blijven de typische Duitse klöße (een
soort aardappelpuree bollen) wel wennen.
’s Middags keren we nog even terug op de Domplatz en nadat we de Dom
zelf van binnen bezichtigd hebben, genieten we nog even van de
kerstmarkt op het plein, waar nu ook veel gezinnen met kinderen
rondlopen. Logisch, want naast het reuzenrad zijn er ook botsautootjes
en is er een soort miniatuur sprookjesland waar de kleintjes met een
treintje doorheen kunnen. Het plein bruist van leven en we besluiten nog
één keer in het reuzenrad te gaan om nu bij goed daglicht het kerstige
schouwspel van bovenaf te bekijken.
|